Քաղաքացիական ամուսնությունը նախաբան է հարաբերությունների հաստատման `օրենքով սահմանված կարգով: Այն, թե ինչպես կապրեն զույգը քաղաքացիական ամուսնության մեջ, կախված է նրանից, թե ինչպես են նրանց հարաբերությունները հետագայում զարգանալու:
Չնայած այն հանգամանքին, որ միայն օրինականացված հարաբերությունները կարելի է անվանել ընտանիք, շատ զույգեր ապրում են քաղաքացիական ամուսնության մեջ: Հարաբերությունների այս ձևը ենթադրում է համատեղ տնային տնտեսություն և առանց պաշտոնական գրանցման ապրել:
Ի՞նչ կարող եք ասել նման հարաբերությունների մասին: Մի կողմից, երբ զույգը որոշում է միասին ապրել առանց գրանցման, դա կարող է մեկնաբանվել որպես փոխադարձ ստուգում: Checkedգացողությունները, հարցի ֆինանսական կողմը ստուգվում են, մարդիկ առօրյա կյանքում միմյանց են նայում:
Գործընկերներից յուրաքանչյուրի համար նման հարաբերությունները կարող են անկայուն թվալ: Նման, գրանցված չէ, նույնիսկ անհրաժեշտ չէ ամուսնալուծության հայց ներկայացնել: Ես պարզապես հեռացա (ձախ) - և վերջ:
Իրականում, նման դատողությունը խորապես սխալ է այն զույգերի համար, ովքեր իսկապես որոշում են ընտանիք կազմել: Քաղաքացիական ամուսնությունը կարող է նաև մեկնաբանվել որպես քննություն իրական, իրավական հարաբերությունների առաջ: Այն հմտությունը, որով երկու գործընկերներն էլ հանձնում են այս քննությունը, հետագայում ուղղակիորեն ազդելու է նրանց հետագա կյանքի վրա: Այն ամենը, ինչ բնորոշ է իրական ընտանիքին, բնորոշ կլինի քաղաքացիական ամուսնության մեջ ապրող մարդկանց: Վատից կարելի է նշել տարաձայնություն, շփոթություն, թյուրիմացություն, տարաձայնություններ: Ամենօրյա աշխատանք ՝ խնդիրները լուծելու, միմյանց հասկանալու, միմյանց համար կյանքի հարմարավետ պայմաններ ստեղծելու աշխատանք - ահա թե ինչ է քաղաքացիական ամուսնությունը:
Այս քննությունը հաջողությամբ հանձնելով և իրենց կապը կապելով պաշտոնական գրանցման հետ, գործընկերները ոչ մի դեպքում չպետք է ինքնագոհ լինեն միմյանց հասկանալու առումով: Խորը սխալ կարծիք կա, որ 10 տարի կամ ավելի ապրելուց հետո գործընկերները պարզապես այլևս չեն կարող ամուսնալուծվել: Հեռու դրանից. Գործընկերների հետագա կյանքում ամենադժվարը հարաբերությունների այդ թարմությունն ու սարսափը տանելն է այն տարիների ընթացքում, երբ ամեն ինչ արդեն այդքան սովորական ու ծանոթ է թվում:
Քաղաքացիական ամուսնությունը համատեղ կյանքի սկզբի նախերգանքն է: Միասին ապրելու կամ նրանց հարաբերությունները օրենքով սահմանված կարգով անհապաղ գրանցելու գնալը յուրաքանչյուր նորաստեղծ զույգի անձնական խնդիրն է, և զուգընկերները պետք է համատեղ որոշում կայացնեն: Հակամարտության զարգացման մեջ, իհարկե, կա ռիսկի բաժին, բայց ավելի պատասխանատու կլինի նման քննություն հանձնելը: Եվ այսպես, երկու գործընկերներն էլ պետք է իրենց ավելի իմաստուն պահեն, որպեսզի կանխեն դժվար իրավիճակում դեռ չձևավորված ընտանիքի փլուզումը:
