Բնական կերակրումը լավագույնն է, որ բնությունը հորինել է նորածնի և մոր համար: Բայց ի՞նչ անել, եթե կաթը քիչ է, կամ եթե մայրը պետք է հեռանա, հեռանա, գնա հիվանդանոց, հաճախի ինստիտուտի դասերին և այլն: Մենք ստիպված կլինենք երեխային ներկայացնել շիշը:
Հրահանգներ
Քայլ 1
Երեխայի զարգացման մեջ կան փուլեր, որոնք կարևոր են հիմնական հմտությունները յուրացնելու համար: Այս ժամանակահատվածներում երեխան սովորում է ինքնուրույն ուտել, բռնել բաժակը, իսկ օրվա ընթացքում հրաժարվում է քնելուց: Փորձեք նորածնի առաջին ծանոթությունը շշով կատարել նորարարությունների համար բարենպաստ ժամանակահատվածում: Նման պահը գալիս է երեխայի ծննդից չորս-վեց շաբաթ անց, երբ մայրն արդեն հաստատել է լակտացիան, բայց երեխան դեռ պատրաստ է «ընդունել» շիշը: Missedիշտ ժամանակը բաց թողած ՝ ավելի դժվար կլինի երեխային սովորեցնել դրան:
Քայլ 2
Գնեք ֆիզիոլոգիական շիշ ՝ խուլանման կցորդներով: Այսօր դրանք վաճառվում են ցանկացած դեղատուն: Նրանց մեջ կաթի ընդունման տեմպը բավականին ցածր է, և փշրանքները ստիպված կլինեն «քրտնաջան աշխատել», որպեսզի բավարար չափով բավարարվեն, ինչպես կրծքով կերակրման ժամանակ: Գնված խուլի «ճիշտությունը» ստուգելու համար շիշը շուռ տվեք: Հեղուկը չպետք է որևէ ձևով դուրս գա դրանից `ոչ մեծ կաթիլներով, ոչ փոքր: Շշի պարունակությունը պետք է հաճախակի կաթիլներով դուրս գա միայն խուլ ընդլայնվող մասի վրա սեղմելիս:
Քայլ 3
Առաջին ծանոթությունը երբեմն շատ սահուն չի անցնում: Փոքրիկը շրջվում է, լաց լինում ՝ համառորեն պահանջելով կրծքագեղձ: Այս դեպքում մի պարտադրեք այն: Հետաձգեք փորձը երեք-չորս օրվա ընթացքում, ապա նորից կրկնեք փորձը `մինչև երեխան ընտելանա: Փորձեք մի փոքր խաբել - առաջարկեք շիշը գիշերը կամ վաղ առավոտյան, մինչ երեխան դեռ լիովին արթուն չէ: Որոշ նորածիններ խանգարում են վերցնել մոր հոտը ՝ կրծքով կերակրելը հիշեցնելով: Ապա թող հայրիկը կամ մեկ ուրիշը, օրինակ ՝ տատիկը, շիշը առաջարկեն երեխային:
