Եթե երեխան հիվանդ է, մանկաբույժը որպես բուժում կարող է առաջարկել հետանցքային մոմեր, այլ կերպ ասած ՝ «մոմեր», որոնք տեղադրվում են հետանցքում: Դեղերի այս ձևն ավելի արդիական է, որքան փոքր է երեխան: Մոմիկների օգտագործումը նպատակահարմար է այն դեպքերում, երբ անհրաժեշտ է հասնել երկարատև թերապևտիկ ազդեցության: Մոմերը կօգնեն այնպիսի իրավիճակում, երբ երեխան հրաժարվում է բանավոր կամ ներմկանային դեղեր ընդունելուց:
Անհրաժեշտ է
բժշկի կողմից նշանակված մոմիկներ, նավթային ժելե կամ մանկական կրեմ
Հրահանգներ
Քայլ 1
Եթե երեխան արդեն բավականաչափ մեծ է, համոզվեք, որ նրան բացատրեք, թե կոնկրետ ինչ եք պատրաստվում անել, որ դա անհրաժեշտ է նրա վերականգնման համար, և դա շատ ավելի լավ է, քան ներարկումները: Փորձեք այնպես անել, որ երեխան ձեզ վստահի, հակառակ դեպքում ընթացակարգը կստացվի բավականին ցավոտ ու տհաճ երկուսիդ համար:
Քայլ 2
Փորձեք շեղել կրտսեր երեխային: Դա անելու համար կարող եք զանգահարել մոտակա մեկին ՝ ձեզ օգնելու համար, քանի որ դուք ուղղակիորեն զբաղված կլինեք մոմի ներդրմամբ:
Քայլ 3
Theերմացրեք մոմը սենյակային ջերմաստիճանում, նախքան այն տեղադրելը: Դուք կարող եք դեղը մի փոքր պահել ձեր ձեռքերում կամ թաթախել այն տաք ջրի մեջ անմիջապես փաթեթի մեջ:
Քայլ 4
Ձեռքերը մանրակրկիտ լվացեք և փաթեթավորումը հանեք մոմից:
Քայլ 5
Երեխային պառկեք ձախ կողմում: Դուք կարող եք յուղել երեխայի սրբան մանկական կրեմով կամ նավթային ժելեով:
Քայլ 6
Երեխայի ոտքերը ծալեք ծնկների և ազդրի հոդերի վրա, ամրացրեք դրանք այս դիրքում: Նորածինների մեջ մոմի կառավարումը կարող է իրականացվել նաև պառկած վիճակում ՝ որովայնի մոտ բերված ոտքերով (ինչպես բարուրը փոխելիս):
Քայլ 7
Ձախ ձեռքով նրբորեն տարածեք հետույքը, իսկ աջ ձեռքով նրբորեն, բայց վստահորեն մոմը դրեք սրբանի մեջ սրածայր ծայրով ՝ մատով պահելով այն:
Քայլ 8
Նորածնի հետույքը 1-2 րոպե փակ պահեք, հակառակ դեպքում մոմը կարող է ռեֆլեկտիվ կերպով հետ մղվել: Ավելի լավ է, եթե երեխան որոշ ժամանակ հանգիստ պառկի (առնվազն կես ժամ):
