Տարիներ շարունակ արվեստի մեջ տիրապետող զարգացած երեխան ցանկացած ծնողի բացարձակ հպարտությունն է: Երբեմն երեխային մշակութային ճաշակներ պարտադրելու ֆանատիկ հետապնդումը հանգեցնում է հակառակ արդյունքի ՝ երեխան կորցնում է երաժշտության, նկարչության և թատրոնի հանդեպ բոլոր հետաքրքրությունը: Անհրաժեշտ է երեխային աստիճանաբար և իմաստալից ծանոթացնել արվեստի կախարդական աշխարհի հետ:
Արվեստներից ամենակարևորը
Շատ հաճախ ծնողները սխալվում են, երբ փորձում են իրենց նախասիրությունները պարտադրել երաժշտությանը, կինոյին, նկարել իրենց երեխային: Այս մոտեցմամբ երեխան կարող է որոշել, որ միայն արվեստը հայրիկի և մայրիկի առաջարկածն է:
Շատ ավելի կարևոր է ապահովել, որ երեխան կարողանա կողմնորոշվել մշակութային բազմազանության մեջ, տիրապետել նոր բաների և դրա հիման վրա ընտրել նախասիրություններ: Խորհուրդ է տրվում սկսել ձեր ծանոթությունը դասականների հետ: Մի քանի այցելություն ցուցահանդեսներ, ուղևորություններ թատրոն և մի քանի օրինակ գրականությունից բավական է, որ երեխան ինքը հասկանա, թե ինչ է ակադեմիական արվեստը:
Արվեստում ամեն ինչ հնարավոր է:
Կարևոր է, որ ծնողները բացատրեն, թե ինչպես ընկալել արվեստը: Երեխային չվնասելու համար պետք է նախազգուշացնեք երեխային, որ արվեստում թույլատրելիի սահմանները զգալիորեն ընդլայնվել են: Սա վերաբերում է նաև մերկությանը և աշխարհի նկարագրություններին: Շատ նկարիչներ և գրողներ միտումնավոր նկարագրում էին իրենց հերոսների կյանքի և առօրյա կյանքի ծանր հարվածային տեսարանները ՝ դրանից որոշակի բարոյականություն ստանալու համար: Եթե երեխան դեռ շատ փոքր է ՝ հասկանալու արվեստի գործերի իմաստը, ապա մի փոքր ուշ կարող եք վերադառնալ այս հարցին:
Սուբյեկտիվ և օբյեկտիվ
Արվեստի երիտասարդ քննադատը պետք է նաև հասկանա, որ նկարները, ներկայացումները և երաժշտական գործերը չեն կարող համարվել «վատ» կամ «լավ»: Կարևոր է երեխային փոխանցել, որ որքան էլ խորթ, տարօրինակ կամ նույնիսկ ծիծաղելի լինի այս կամ այն աշխատանքը, այն ամեն դեպքում գոյության իրավունք ունի: Նման քննարկման վառ օրինակ կարող է լինել Մալեվիչի հայտնի «Սեւ քառակուսին»:
Նրանց մշակույթը, ովքեր մեզ նման չեն
Որոշակի ժողովուրդների մշակութային ժառանգության ուսումնասիրությունը կարող է լինել աշխարհը ուսումնասիրելու հիանալի միջոց: Նկատվել է, որ երեխաների համար շատ ավելի հեշտ է սովորել արվեստի պատմության, քան պետությունների պատմության մասին:
Նաև չպետք է մոռանանք, որ որոշ երկրների մշակութային առանձնահատկությունների իմացությունը մեզ թույլ է տալիս զարգացնել նույն հանդուրժողականությունն ու ըմբռնումը, որ յուրաքանչյուր ժողովուրդ ունի հպարտության իր սեփական պատճառները:
