Ի՞նչ է ինքնագիտակցությունը

Բովանդակություն:

Ի՞նչ է ինքնագիտակցությունը
Ի՞նչ է ինքնագիտակցությունը

Video: Ի՞նչ է ինքնագիտակցությունը

Video: Ի՞նչ է ինքնագիտակցությունը
Video: Ինչ է Անկախությունը հայի համար 2024, Նոյեմբեր
Anonim

Ինքնագիտակցությունը բաղկացած է սուբյեկտի `իր մնացած աշխարհի մյուս սուբյեկտներից տարբերվելու գիտակցությունից: Ներկայումս այս հարցի վերաբերյալ լիարժեք ձևավորված գիտական տեսություններ չկան:

Ի՞նչ է ինքնագիտակցությունը
Ի՞նչ է ինքնագիտակցությունը

Անհրաժեշտ է

Գիտական գրականություն հոգեբանության և փիլիսոփայության վերաբերյալ:

Հրահանգներ

Քայլ 1

Հոգեբանության մեջ ինքնագիտակցությունը հասկացվում է որպես հոգեկան երեւույթ, որը հիմնված է անձի `որպես գործունեության առարկա, իրազեկության վրա: Ինքնագիտակցության արդյունքում անձի գաղափարն իր մասին ձևավորվում է «Ես» -ի տեսության մեջ:

Քայլ 2

Այսպիսով, Rubinstein S. L. իր «Ընդհանուր հոգեբանության հիմունքները» գրքում գրել է, որ, օրինակ, երեխան անմիջապես իր մասին տեղյակ չէ: Իր կյանքի առաջին տարիներին նա ինքն իրեն անվանում է այնպես, ինչպես իրեն են ասում ուրիշները: Սկզբնապես նա ինքն իրեն հասկանում է ոչ թե որպես անկախ առարկա, այլ որպես օբյեկտ այլ մարդկանց նկատմամբ:

Քայլ 3

Ինքնագիտակցությունը նախնական տվյալ չէ, որը բնորոշ է մարդուն ի ծնե: Ինքնագիտակցությունը զարգացման արդյունք է: Այնուամենայնիվ, հարկ է նշել, որ նորածնի գիտակցությունը հայտնվում է որպես նույնական սաղմ: «Ես» -ի գիտակցությունը երեխայի մոտ սկսում է ձևավորվել մոտ երեք տարեկան հասակում, երբ նա սկսում է տարբերակել արտաքին աշխարհի կողմից առաջացած սենսացիաներից և իր սեփական մարմնից առաջացած սենսացիաներից: Սեփական մտավոր հատկությունների և ինքնագնահատականի այդպիսի գիտակցությունը մեծագույն կարևորություն է ստանում պատանեկան տարիքում: Քանի որ ինքնագիտակցության բոլոր բաղադրիչները փոխկապակցված են, դրանցից մեկի զարգացումը հանգեցնում է գիտակցության ամբողջ համակարգի փոփոխության:

Քայլ 4

Ինքնագիտակցության զարգացումը տեղի է ունենում մի քանի փուլով `մարդու կյանքի ընթացքում: Մեկ տարեկան հասակում հայտնաբերվում է հենց «ես» -ը: Երեխան արդեն կարող է տարանջատել իր գործունեության արդյունքը և արտաքին աշխարհը երկու-երեք տարեկան հասակում: Ինքն իրեն գնահատելու, այսինքն ինքնագնահատականը գնահատելու կարողությունը սկսում է ձեւավորվել յոթ տարեկան հասակում: Ինքնագիտակցության ակտիվ զարգացման փուլը, սեփական «ես» -ի և սեփական ոճի որոնումը տեղի է ունենում դեռահասության տարիքում: Այս շրջանի ավարտին ձևավորվում են հիմնական սոցիալական և բարոյական գնահատականներ:

Քայլ 5

Ինքնագիտակցության ձևավորման վրա ազդում են մի քանի գործոններ. Դրանք են ՝ սեփական գործունեության արդյունքների գնահատումը, ուրիշների և սեփական կարգավիճակի գնահատումը հասակակիցների խմբում, «Ես եմ իդեալը» հարաբերությունների բանաձևը և «Ես եմ իրականը»:

Քայլ 6

Ինքնագիտակցության բաղադրիչների շարքում, ըստ Վ. Ս. Մերլինի տեսության, կարելի է առանձնացնել սոցիալական և բարոյական գնահատականների համակարգ, սեփական հոգեբանության գիտակցում, «ես» -ի ՝ որպես ակտիվ սկզբունքի գիտակցում, սեփական ինքնության գիտակցում: Ինքնագիտակցության այս տարրերը միշտ փոխկապակցված են միմյանց հետ ֆունկցիոնալ և գենետիկական մակարդակներում, չնայած դրանց ձևավորումը միաժամանակ չի լինում:

Խորհուրդ ենք տալիս: