Անգամ ամենահոգատար ծնողներն ու տատիկներն ու պապիկները չեն կարողանում ապահովել իրենց երեխաների անվտանգությունը ՝ անընդհատ նրանց կողքին լինելով: Ուստի շատ կարևոր է դպրոցականներին սովորեցնել դրա հիմունքները, որպեսզի արտակարգ իրավիճակների դեպքում նրանք կարողանան տեր կանգնել իրենց:
Հրահանգներ
Քայլ 1
Բացատրեք ուսանողին, որ նրա շարժման երթուղին հստակորեն բարձրաձայնելու և քայլելու վայրը և տուն գալու ժամանակը տեղեկացնելու պահանջները պայմանավորված են ոչ թե նրա ազատությունը սահմանափակելու ցանկությամբ, այլ վախից `կապված նրա անվտանգության հետ: Իմանալով ծնողների հեռախոսահամարները ՝ երեխան կկարողանա զանգահարել նրանց ցանկացած իրավիճակում: Հեռախոսահամարները կարող են ծրագրավորված լինել ստեղնաշարի որոշակի թվանշանի վրա, ինչը կհեշտացնի զանգահարելը կրիտիկական դեպքերում:
Քայլ 2
Սովորեցրեք ձեր երեխային փողոցում ցույց չտալ բջջային հեռախոս, դրանում երաժշտություն չլսել: Նման գործողությունները կարող են հարուցել նրա հասակակիցների բռնությունը, որքան էլ որ թանկ լինի ապարատի մոդելը:
Քայլ 3
Ասացեք, որ դուք չեք կարող շփվել անծանոթների հետ և ընդունել նրանց առաջարկներն ու նվերները, որքան էլ դրանք գայթակղիչ լինեն: Դուք նույնպես պետք է պատասխանեք օգնության խնդրանքներին: Եթե դրանք իրական են թվում, դուք պետք է օգնություն խնդրեք այլ մեծահասակներից: Ուսանողի անվտանգության կանոնները պետք է բացատրվեն պարզ և հասկանալի ձևով:
Քայլ 4
Սովորեցրեք ձեր երեխային օտարների հետ չմտնել վերելակ կամ սանդուղք: Ավելի անվտանգ կլինի, եթե նա սպասի մուտքի բնակիչներից մեկին:
Քայլ 5
Բացատրեք ձեր երեխային, որ երբ ինչ-որ մեկը փորձում է բռնել նրա ձեռքից և ստիպել, որ նա ինչ-որ տեղ գնա, դուք պետք է անմիջապես գոռաք. Կրակի մասին գոռալը լավագույնս օգնում է: Եթե անծանոթը փորձում է զանգահարել զրույցի և տեղեկություններ ստանալ իր բնակության վայրի, ծնողների մասին, ապա լավագույնն այն է, որ անմիջապես հեռանա:
Քայլ 6
Վաղ տարիքից ձեր երեխային բացատրեք ճանապարհի կանոնները և գործնականում ամրապնդեք ձեռք բերած հմտությունները: Այս դեպքում նա արդեն կկարողանա ինքնուրույն հատել դպրոց տանող ճանապարհը:
